ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2010

Αφορμή για το συγκεκριμένο post στάθηκε η έντονη εκλογολογία που μας έχει πρήξει τα @@@ τον τελευταίο καιρό. Διάφοροι αργόσχολοι κάθονται για ώρες στα καφενεία, στην πλατεία, στους υπολογιστές προσπαθώντας να επιβάλλουν την εξυπνάδα τους, προσπαθώντας να το παίξουν opinion maker. Μόνο αυτοί ξέρουν, μόνο αυτοί έχουν δίκαιο και κανένας άλλος. Ρε σεις ξυπνήστε! Το γεγονός ότι η πολιτική -αυτής της μορφής- δεν είναι της μόδας πλέον πρέπει να το έχετε καταλάβει. Και αν όχι ξανασκεφτείτε το.

Διάφοροι ντεμεκ αριστεροί τύποι, πράσινοι αφισοκολλητές, δεξιά λαμόγια και δημόσιοι υπαλληλίσκοι συναγωνίζονται σε έναν αγώνα δρόμου με έπαθλο τον δημαρχιακό θώκο του Δήμου Σερβίων – Βελβεντού. Το ποιος θα βγει νικητής θα το δείξει η κάλπη (όπως λένε και τσοντοκαναλα). Το ποιος θα είναι πετυχημένος θα σας το πω εγώ (είμαι μέντιουμ) Πετυχημένος δεν θα είναι κανένας. Και τι εννοώ μ αυτό; Δεν υπάρχει κανένας πετυχημένος πολιτικός στην Ελλάδα είτε είναι πρωθυπουργός είτε υπουργός είτε δήμαρχος. Κανένας. Τουλάχιστον αυτό μας έχει διδάξει η ιστορία. Και όταν λέω πετυχημένος δεν αναφέρομαι στους στενούς υποστηρικτές ενός προσώπου ή μιας παράταξης, εννοώ κάποιον ο οποίος να είναι αποδεκτός από μια μεγάλη μερίδα πληθυσμού για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σκεφτείτε έναν πρωθυπουργό ή έναν δήμαρχο που να τον αποδέχονται ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ μετά τη θητεία του. Δεν υπάρχει. Ναι σκεφτείτε λίγο και θα συμφωνήσετε. Δεν είναι βέβαια και πολύ αισιόδοξο αυτό ε;

Για να γυρίσουμε όμως στα δικά μας. Το ποιος θα βγει νικητής και πετυχημένος το αναλύσαμε πιο πάνω. Το ποιοι θα βγούνε χαμένοι όμως θα το δείξει ο χρόνος. Και μάλλον χαμένοι θα είμαστε όλοι εμείς. Και αυτό γιατί στη μικρή μας κοινωνία κύριοι λείπουν κάποιες λέξεις. Οι λέξεις συναίνεση, αλληλοβοήθεια, πολιτισμός, εθελοντισμός, περιβάλλον, ποιότητα ζωής, φαντασία. Οι παραπάνω λέξεις μπορεί σε κάποιους να θυμίζουν έκθεση δημοτικού, σε κάποιους άλλους όμως δίνουν το δικαίωμα να ονειρεύονται. Να ονειρεύονται ένα καλύτερο τόπο. Αντίθετα οι λέξεις κακία, ζήλια, καφρίλα, εισαγγελέας και άλλες τέτοιες κυριαρχούν δυστυχώς στο μικρό μας τόπο. Γι αυτό φτάσαμε εδώ, γι αυτό φεύγουν οι νέοι, γι αυτό δεν υπάρχουν δουλειές γι αυτό κυριαρχούν τα ναρκωτικά, γι αυτό σε λίγο καιρό θα μείνετε μόνοι σας παρέα με την πενιχρή σύνταξη σας. Α θα σας μείνει και η κακία σας….

Γι αυτό λοιπόν την επόμενη φορά που θα είστε έτοιμοι να μαλώσετε στο καφενείο ή να γράψετε καμιά παπαριά σε κάποιο blog θυμηθείτε ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότερα πράγματα που σας ενώνουν από αυτά που σας χωρίζουν. Και ίσως αυτός που θα βγει στις εκλογές, με τη βοήθεια όλων να τα πάει λίγο καλύτερα από τους προηγούμενους. Και ίσως σε κάποια χρόνια να μην καθόμαστε πάλι να τρωγόμαστε για το χάλι του τόπου μας και να έχουμε καλύτερα πράγματα να κάνουμε.

Βεβαίως, για να είμαι ειλικρινής, δε βλέπω και μεγάλη ελπίδα για κάποιους ανεγκέφαλους, χαζοβιόλιδες που δεν έχουν να κάνουν κάτι καλύτερο στη ζωή τους από το να ασχολούνται με τους άλλους, αλλά τι να κάνεις….πάντα θα υπάρχουν και μερικοί τέτοιοι.

jaja